εἰ Μ( ) Ἀνίκιος δύναταί τι εἰπεῖν
βι]α̣σθείς.
διαφθορᾷ βασάνων.
π]ε̣σόντος ἀπέσπασται.
ἡμῶν.
α χρήσ̣ιμος ἡμεῖν
αι τῷ γὰρ δοκεῖν οἱ ῥήτορες ὑπὲρ αὐτῶν
ἡμεῖς ἠκολουθήσαμεν
ἃ γὰρ νῦν εἴρηκεν σὺ αὐτῷ ὑ[π]έ̣βαλες τῶν ἐμὲ βαρυ̣[νόντων
δικαστηρί[ο]υ̣.
ἐὰν οὐκ ἀπ̣[έλεξ]εν ὅτι οὐθὲν ε̣ἰ̣σ̣
δειξάτω.
πέποιθα τῷ ἐμῷ πράγματι. ὁ̣ γραμ̣[
οὐ συν̣χωρῖ
ἐμὲ εἰπεῖν· χθὲς οὐ συνεχώρησεν ἐμὲ οὐδὲν εἰπεῖν.
σιωπ̣ῆσαι πρὸς τοῦτο ὅπ[ερ] ἀντίπαμεν
τῇ ἀποφάσι
τῇ ἐξενεχθείσῃ παρὰ τοῦ σοῦ μεί[ζονος
ς̣ α̣ὐτοὶ καταθέσθωσαν, εἰ δὴ μή, μὴ ὑπερείδῃς σ̣υ̣ν̣ φ[
γ̣ας.
ηδεπ̣οσ
οἱ νόμοι
ἡμεῖς τειμὴν
ἐλαλησάμην.
ἥδε τις ἐμοὶ ἀνῖχε
οὐ̣κ̣ οὖν τι με[
Rufinus prot(ector) d(ixit):
u(ir) c(larissimus) p̣ṛ(aeses) [d(ixit)
u(ir) c(larissimus) pr(aeses) d(ixit) transeunt eloquentissi[m]i viri in parteṃ [
confides neg̣otio tuo? Ṛụfinus d(ixit):
hoc p̣ṛạẹc̣ẹp̣ị.
propterea confundis iudicịị eṭ ạṛ sic uter [
ἐ]πέταξε τὸ πρᾶγμα.