ἔχ[ει]ν περί τινων πρὸς αὐτήν, Λοῦπος εἶπεν· περὶ τὸν στρατηγὸν τῆ[ς] πόλεως κριτή[ν σοι] δ[ίδ]ωμι.
νοοῦμεν ὅτι αἱ παρακα- ταθῆκαι προῖκές εἰσιν. ἐκ τῶν τοιούτων αἰτιῶν κριτὴν οὐ δίδωμι. οὐ γὰρ ἔξεστιν στρατιώτην γαμεῖν. εἰ δὲ προῖκα ἀπαιτεῖς, κριτὴν διδο̣ὺ̣[ς] δόξω πεπεῖσθαι νόμιμον εἶναι τὸν γάμον.
ὀφειλομένων ὑπὸ Γεμ[έ]λλ[ο]υ Τινβόιδ̣[ι] δραχμάς ἑπτακοσιας κατὰ διαγ[ρ]αφὴν με- τεῖέ[ν]αι τοῦτον ἀκολούθως τῇ διαγρα[φ]ῇ, Ἀλεξάνδρου καὶ Ἡρακλείδου ῥ[ητ]όρω[ν ἀ]ποκρι- ναμένων Χθινβόιν ὡς γεγ[α]μημέν[ην] αὐτῷ ἀπαιτεῖν αὐτὸν βούλεσθαι προοῖ[κ]α [ἣ]ν ἀπ[ο-] δέδωκεν αὐτῷ μήτε δ[υ]να[τ]αι λαβ̣εῖ[ν].
ἀπηγορευομένου στρατι[ώταις ἑλέσθαι] γυναῖκες, τὸν δὲ πατέρα α[ὐτῆς ἐπιτρο]πεύ- σαντα αὐτοῦ λογοτεθηθή[ντα] [πρὸς αὐ]τὸν προεῖσθαι αὐτῷ γράμματα ε̣[η̣ρη- κέναι ἐν τούτῳ λογο̣].
περὶ προοικὸς πιστευθεῖσα τ̣ω[πο̣ τοῦ μετάλλου οἴκημα ἐκτ̣ε̣π̣ρ̣ο̣θ̣[ν̣α αὐ- τοῦ καὶ ἄλλα πλεῖστα κα[ὶ πε]ρὶ τ[ῆς ὑ]φαιρέ- σεως <τὴν> ἐνκαλουμένην [ειλ[ηγ]έναι τὴν τοῦ λόγου τάξιν, δε̣ῖ̣σθ̣αι οὖ̣[ν] ἃ ὑφείλατο ἐπαναγκασθῆναι ἀ[ν]τ̣α̣[π]οδοῦναι.
ἐὰν ἐπενέ[γ]κῃς, ἀκούσομαί σου.
ὁ παῖς [ο]ὗτος γεγέννη- τῷ Οὐάλεντι στρατευομένου [ἐν] σπείρᾳ· ὀθνεῖος αὐτοῦ ἐστιν· εἰσαχθῆναι ἰς τὴν πολειτείαν τὴν Ἀλεξαν- δρέων οὐ δύναται.
ἔτους Ἁδριανοῦ τοῦ κυρίου Ἁθὺρ κε. Σαραπίωνος Ἀπολλωνίου καὶ Ἀμοισοισᾶ Ἡλιοδώρου [κα]τηγορούντων Κορνηλίας διʼ Ἀπολλωνίου [π]ρεσβυτέρου ῥήτορος ὡς ἐπικρατούσης ἀνδραπόδων καταγραφένων αὐτῇ ὑ πὸ Ἰουλίου Ἀκουτιανοῦ ἀκ̣ληρονομήτου ἐν τῷ τῆς συνβιώσεως χρόνῳ.
(ἔτους) Θε̣οῦ Τραιανοῦ Τῦβι δεκάτῃ.
ἔτους ιη Ἁδριανοῦ τοῦ κυρίου [Φ]αμενὼθ α, {α} ἐν Κόπτῳ, Χθινβόις πρὸς Κάσι[ο]ν Γεμέλλον ἱππέα Βουκοντίων ἐπ[ὶ] παρ[όν]τι τῷ [π]α[τ]ρὶ [αὐ]τῆς Ὀρεστοοῦφι.
Λοῦπος εἶπεν· περὶ τὸν στρατηγὸν τῆ[ς] πόλεως κριτή[ν σοι] δ[ίδ]ωμι.
(ἔτους) κ Θε̣οῦ Τραιανοῦ Τῦβι δεκάτῃ.
Λουκ̣ίας Μακρίνας διὰ Φανε̣ί̣ου ῥ[ήτ]ορος εἰπούσης ἀπαιτεῖν παρακαταθήκην ἐξ ὑπαρχόντων Ἀντωνίου Γερμανοῦ στρατιώτου τετελευτηκότος Λοῦπος εἶπεν· νοοῦμεν ὅτι αἱ παρακαταθῆκαι προῖκές εἰσιν. ἐκ τῶν τοιούτων αἰτιῶν κριτὴν οὐ δίδωμι. οὐ γὰρ ἔξεστιν στρατιώτην γαμεῖν. εἰ δὲ προῖκα ἀπαιτεῖς, κριτὴν διδο̣ὺ̣[ς] δόξω πεπεῖσθαι νόμιμον εἶναι τὸν γάμον.
ἐξ ἀναπομπῆς Μαμερτείνου· (ἔτους) ιη Ἁδριανοῦ τοῦ κυρίου [Φ]αμενὼθ α, ἐν Κόπτῳ, Χθινβόις πρὸς Κάσι[ο]ν Γεμέλλον [ἱ]ππέα Βουκοντίων ἐπ[ὶ] παρ[όν]τι τῷ [π]α[τ]ρὶ [αὐ]τῆς Ὀρεστοοῦφι.
Οὔλπιος Ἀσκληπιάδης γενόμενος ἔπαρχος σπείρης δευτέρας Ἱ[σπ]α[ν]ῶν ὁ ἱερεὺς κα[ὶ] ἀρχιδικαστής· ἐάν τ̣[ι]να[ς] ἐναργεῖς ἀποδ[εί]ξεις ἔχῃς, ἐὰν ἐπενέ[γ]κῃς, ἀκούσομαί σου.
Λοῦπος λαλήσας μετὰ τῶν νομικῶν εἶπεν· [ἐπεὶ σεσ]ή[μα]ν̣ται ο̣ἱ παῖδες ὡς ἐκ Ῥωμαίας [γεγενημέ]νοι, σὺ αὐτοὺς καὶ̣ θ̣[έ]λει[ς] ἐξ ἐπι[κρίσεως νομί]μους καταλείπειν, νόμιμον δὲ π̣α̣τ̣έρα αὐτῶν ποιεῖν οὐ δύνομα[ι].
Λοῦπος λαλήσας μετὰ τῶν φίλων εἶπεν· οὐκ ἐδύνατο Μαρτιά[λιος] στρατευόμενος νόμιμον υἱὸν ἔχειν, κληρονόμον δὲ αὐτὸν ἔγραψεν νομί[μως].
Εὐδαίμων εἶπεν· ἐξερχομένου εἴτε ἐν τάξει εἴτε ἐν σπείρᾳ εἴτε [ἐ]ν εἴλῃ ὁ γεννηθεὶς οὐ δύναται εἶναι νόμιμος υἱὸς. μὴ ὢν δὲ νόμιμος υἱὸς τοῦ πατρὸς ὄντος Ἀλεξανδρέως Ἀλεξανδρεὺς οὐ δύναται εἶναι.
Ἰουλιανός· τὸ ἀναγνωσθὲν δάνειον ἐκβάλλω ἐκ παρανόμου γάμου γενόμενον.
(Only isolated Latin terms appear, mostly names and titles, e.g.:)
Traianus, Hadrianus, Antonius Germanus, Ulpius Asclepiades, Lupus, Mamertinus, Longinus, Octavius Valens, Cassia Secunda, Eudaemon, Julianus, Cornelia, Severus, Apollonius, Heliodorus, Martialis, Alexandrinus, Alexandrea, etc.
Lupus said: "I give you the city governor as judge."
Year 20 of the divine Trajan, 10th of Tybi.
Lucia Macrina, through the advocate Phaneios, claimed a deposit from the property of Antonius Germanus, a deceased soldier. Lupus said: "We understand that these deposits are dowries. I do not grant a judge for such cases, for it is not permitted for a soldier to marry. If you claim a dowry, by granting a judge I would seem to acknowledge the marriage as lawful."
From the referral of Mamertinus; year 18 of Hadrian the lord, 1st of Phamenoth, at Coptos, Chthinbois against Cassius Gemellus, cavalryman of the Vocontii, in the presence of her father Orestouphis.
Ulpius Asclepiades, prefect of the second cohort of Spaniards, priest and chief judge, said: "If you have clear proofs, if you present them, I will hear you."
Lupus, after consulting with the jurists, said: "Since the children have been registered as born from a Roman woman, you wish to leave them legitimate by judgment, but I cannot make their father legitimate."
Lupus, after consulting with friends, said: "Martialis, being a soldier, could not have a legitimate son, but he lawfully made him his heir."
Eudaemon said: "A child born to someone serving in a military unit, whether in a cohort, legion, or squadron, cannot be legitimate. Not being legitimate, he cannot be Alexandrian if his father is Alexandrian."
Julianus said: "I reject the loan document read out, as it arose from an unlawful marriage."