[βασιλείας τοῦ θειοτάτου]
[καὶ εὐσεβεστάτου ἡμῶν]
δεσπ(ότου) με̣γίστου εὐε̣ρ̣γέτου Φλαουί(ου) Μαυρικίου Νέου Τειερίου
τ̣οῦ
αἰωνίου̣ Α̣ὐγούστου καὶ
Αὐτοκρ(άτορος) ἔτους ιδ, ὑ̣πατίας
τοῦ
αὐτοῦ εὐσεβ(εστάτου) ἡμῶν δεπ(ότου) ἔτους ιγ, Φαμενώθ α ἰνδ(ικτίονος) ι̣δ/.
Σερῆνος υ[ἱ]ὸς Ἰωάννου μητρὸς Τεκράμπ̣ε ἀ̣πὸ̣ ταύτης τῆς Ὀξυρυγχιτῶν πόλεως
Flauii Mauricii Neui Teierii
Augusti et
Imperatoris
[Of the kingdom of the most divine]
[and most pious of our]
Lord, the greatest benefactor Flavius Mauricius, New Tiberius
of the eternal Augustus and
Emperor, in the year 14, during the consulship
of the same most pious Lord in the year 13, of Phamenoth in the 14th indiction.
Serenus, son of John, mother of Tekrampis, from this city of the Oxyrhynchites.