τὰ γράμματα τῆς ὑμετέρας π̣εριβλέπ̣τ̣ο̣υ̣ δεσποτείας ἐδε̣ξά̣μ̣η̣ν διὰ Ἀ̣κ̣ωρίου [τ]ο̣[ῦ συμμά]χ̣ου καὶ μαρτυρεῖ μοι ὁ δεσπότης Χριστὸς ὅτι περιχαρὴς ἐγενόμην μαθὼν τὴν ὑγίειαν [αὐ]τ̣[ῆ]ς̣, ὡ[ς ὅ]τι τ̣ὸν ἴ (*) διόν μου ἀδελφὸν Ἐπα̣νάκιον βλέπων ἀναστήσαντα ἐκ τῶν νεκρῶν ἕ̣ως κ[ατ]α̣ξιώσ̣ῃ̣ μ̣ε̣ [ὁ] Θεὸ̣ς̣ π̣ρ̣ο̣σκυ̣ν̣ῆ̣σαι ἄ̣λ̣λοτε ἐπὶ τοὺς πόδ̣α̣ς τῆς ὑμετέρας δεσποτείας
[κ]αὶ τ̣ελε̣ι̣̣ [ ̣ ̣ ̣ ]̣ [̣]̣ ̣ ̣ ̣ [̣κ]αθὼς δ̣ὲ̣ [̣ ̣ ̣ ̣]ε̣ν̣[̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣] [̣ ̣ ̣ ̣]ς̣[̣ ̣ ̣] δ[ε]ήσω τῷ̣ κυρίῳ Δαμιανῷ τῷ ὑ (*) μετέρῳ ὑ (*) ποδέκ̣τῃ̣. οὐκ ἐδυνήθη Ἄκωρις (*) ὁ σύμμαχος ὑ̣π̣ο̣μ̣εῖν̣αι τῇ ἀποκρίσει, ἀλλὰ σὺν Θεῷ κατερχομένου μ̣ο̣υ ἐπὶ τὴν Ἀντιν[όο]υ τῷ Πάσχα̣ τὴν ἀπόκρισιν αὐτοῦ̣ τοῦ κυρίου Δαμιανοῦ καὶ τοῦ κυρίου Βίκτορος τοῦ διοικητοῦ Πώεως γράφω ὑ (*) μῖν διὰ τοῦ οἰκιακου (*) τοῦ σκάφους τοῦ μοναστηρίου τοῦ καλουμένου τῆς Περιστερᾶς. περὶ δὲ Ἀκῆτος τοῦ προνοητοῦ
[̣] [̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣]ι̣ν ἀκέφαλα δέδωκεν Ἀκ[ω]ρίῳ κατερχομένῳ καὶ ὡς λέγει πολυν (*) χρυσίον [ - ca.9 - ] τοῦ εὐδοκειμ(ωτάτου) (*) Φιλίππο̣[υ τ]οῦ μ̣ε̣σεί̣του (*) καὶ ἀπ̣α̣ι̣τήθη (*) παρὰ τοῦ ἰ (*) λλουστρίου [ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ δ]οῦναι εἰ μὴ ταῦτα.
περ[ὶ δὲ] Θ̣έων[ος τοῦ] β̣οηθοῦ ηὗρον αὐτὸν προ̣σφευγόντα (*) [οὐδὲ ἐλάλ]η̣σα αὐτῷ μέχρι νῦν. [ἐλ]ά̣λ̣η̣σα δὲ Ἰ (*) ωσῆφι̣ τ̣ῷ βοηθῷ Ψώβθεως, καὶ ἐπιστολὴ[ν] [ - ca.9 - ] τ̣ινα ναύτην νομι̣σ̣μ̣[άτ]ω̣ν [ vac. ? ] ἓξ [ vac. ? ] τυγχάνοντα ἐγγὺς ὑ (*) μῶν. λέγει δὲ ὁ αὐτὸς [ - ca.9 - ] ὅτι ἐκ̣ γ̣ρ̣α̣μ̣μάτων ὑμῶ̣[ν ἐ]κ̣ελεύσατε αὐτῷ ταύτ̣η̣ν̣ τ̣ὴ̣ν̣ ἐ[π]ιστολὴν π̣οι̣ῆσ[αι] [ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ἦ]λθεν Ἀκ[ώρι]ος [ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ] πολλὰς ἡμέρας ἐποίησεν ἐν τῇ Λύκων [πόλει ̣ ̣ ̣ ̣ ] μ̣ο̣ι̣ [ -ca.?- ] ὅτι καὶ εἰ μὴ ἀνῆλθον οὐκ ἀπεδόθησάν μοι [ -ca.?- ]εις ὑ (*) μῶ̣ν ν̣ [ -ca.?- ]σ̣αι πρ̣[ο]α̣π̣οδοῦν[αι] [ -ca.?- ] [ -ca.?- ] [ -ca.?- ]
ὑμῖν. ἐλπίζω δὲ ὅτ̣[ι -ca.?- ] [ -ca.?- ] τοῦ οἰ]κιακοῦ τοῦ σκάφους ὡς [ -ca.?- ] [ -ca.?- ]ον οὐκ ἐδυνήθη βαστ[άζειν -ca.?- ] [ -ca.?- ] τῆς εἰρημένης εὐκαιρ[ίας -ca.?- ] [ -ca.?- ]
στα[̣]τα[̣]τασ̣ κ̣ [ -ca.?- ] [ -ca.?- ]ημ[̣ ̣ ̣ ̣] υπτα̣ [ -ca.?- ] [ -ca.?- ]ς̣ [ vac. ? ] [ -ca.?- ]
δ̣ὸ̣ς̣ τ̣ῷ̣ ἐ̣μ̣ῷ̣ δ̣ε̣σ̣π̣ό(τῃ) ̣ ̣ ̣ ̣ κόμετι [ vac. ? ] Ζαχαρίας ὑ (*) μέτερ(ος) δοῦλος
e.g. eudokim(otat)u, mesit(u), apaitith(u)
The letters of your most esteemed lordship I received through Akorios, and the Lord Christ bears witness to me that I was filled with joy upon learning of her health, as I saw my brother Epanakios raised from the dead until God deems me worthy to worship at the feet of your lordship. And I pray to the Lord Damian, your fellow recipient. Akorios, the ally, was unable to respond, but with God descending upon me at the Passover in Antinoopolis, I write to you regarding the response of Lord Damian and Lord Victor, the governor of Paoe, through the household of the monastery called of the Pigeon. Concerning Aketos the proconsul, he has given Akorios, who is coming down, a headless gift, and as he says, much gold of the most esteemed Philip of the middleman, and it was requested from the illustrious to give unless these things.
† τὰ γράμματα τῆς ὑμετέρας περιβλέπτου δεσποτείας ἐδεξάμην διὰ Ἀκωρίου τοῦ συμμάχου καὶ μαρτυρεῖ μοι ὁ δεσπότης Χριστὸς ὅτι περιχαρὴς ἐγενόμην μαθὼν τὴν ὑγίειαν αὐτῆς, ὡς ὅτι τὸν ἴδιον μου ἀδελφὸν Ἐπανάκιον βλέπων ἀναστήσαντα ἐκ τῶν νεκρῶν ἕως καταξιώσῃ με ὁ Θεὸς προσκυνῆσαι ἄλλοτε ἐπὶ τοὺς πόδας τῆς ὑμετέρας δεσποτείας.
καθὼς δὲ δέησω τῷ κυρίῳ Δαμιανῷ τῷ ὑμετέρῳ ὑποδέκτῃ. οὐκ ἐδυνήθη Ἄκωρις ὁ σύμμαχος ὑπομεῖναι τῇ ἀποκρίσει, ἀλλὰ σὺν Θεῷ κατερχομένου μου ἐπὶ τὴν Ἀντινόου τῷ Πάσχα τὴν ἀπόκρισιν αὐτοῦ τοῦ κυρίου Δαμιανοῦ καὶ τοῦ κυρίου Βίκτορος τοῦ διοικητοῦ Πώεως γράφω ὑμῖν διὰ τοῦ οἰακίου τοῦ σκάφους τοῦ μοναστηρίου τοῦ καλουμένου τῆς Περιστερᾶς.
περὶ δὲ Ἀκῆτος τοῦ προνοητοῦ [...] ἀκέφαλα δέδωκεν Ἀκωρίῳ κατερχομένῳ καὶ ὡς λέγει πολὺ χρυσίον τοῦ εὐδοκιμωτάτου Φιλίππου τοῦ μεσίτου καὶ ἀπῃτήθη παρὰ τοῦ ἰλλουστρίου δοῦναι εἰ μὴ ταῦτα.
περὶ δὲ Θέωνος τοῦ βοηθοῦ ηὗρον αὐτὸν προφυγόντα οὐδὲ ἐλάλησα αὐτῷ μέχρι νῦν. ἐλάλησα δὲ Ἰωσήφι τῷ βοηθῷ Ψώβθεως, καὶ ἐπιστολὴν τινα ναύτην νομισμάτων ἓξ τυγχάνοντα ἐγγὺς ὑμῶν. λέγει δὲ ὁ αὐτὸς ὅτι ἐκ γραμμάτων ὑμῶν ἐκελεύσατε αὐτῷ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν ποιῆσαι.
† δὸς τῷ ἐμῷ δεσπότῃ [...] κόμετι † Ζαχαρίας ὑμέτερος δοῦλος †
† I received the letters of your esteemed lordship through Akoris the ally, and the Lord Christ bears witness to me that I became exceedingly joyful upon learning of your health, as if seeing my own brother Epanakios risen from the dead, until God grants me again to worship at the feet of your lordship.
As I shall request from the lord Damianos, your receiver. Akoris the ally was unable to wait for the reply, but with God's help, as I am coming down to Antinoopolis at Easter, I am writing to you the reply of lord Damianos and lord Victor, the administrator of Poeis, through the helmsman of the boat belonging to the monastery called "of the Dove" (Peristera).
Concerning Aketes the overseer [...] he gave Akoris, who was going down, some incomplete (headless) items, and as he says, much gold belonging to the most esteemed Philippos the mediator, and it was demanded by the illustrious one to give these things if not otherwise.
Concerning Theon the assistant, I found him having fled, and I have not spoken to him until now. But I spoke to Joseph, the assistant of Psobthis, and a certain letter to a sailor concerning six coins, who happens to be near you. The same man says that from your letters you ordered him to make this letter.
† Give to my lord [...] the count † Zacharias, your servant †