μ[ετὰ] τὴν ὑπατείαν Φλαουΐου Βασιλείου τοῦ παν[ευ]φήμου Ἁθὺρ κβ ἑβδόμης ἰνδ(ικτίονος) Αὐ[ρή]λιος Φοιβάμμων Μουσαίου μητρὸς Πία βραδέως/ ὑπογράφοντος ἀπὸ κώμης Δημητρίου τοῦ Ἑρμου-πολίτου νομοῦ Ἄπα Φιβις μοναζοντος καὶ ἀρχων ἐλαιωργος τοῦ ἁγίου μοναστηρίου Ἀββᾶ Ἀπολλῶτος ἐν ὀρίῳ κώμης Τιτκόεως τοῦ αὐτοῦ Ἑρμουπολίτου νομοῦ χαίρειν. ὁμολογῶ ἐγὼ ὁ προγε-γραμμένος Φοιβάμμωνος ἐσχηκέναι καὶ δεδανῖσ-θαι παρὰ σοῦ ἐξ οἴκου σου διὰ χειρὸς εἰς ἰδίαν ἐμοῦ καὶ ἀναγκαίαν χρείαν χρυσοῦ δεσποτικω τοκιμω ἀριθμῷ νομισμάτια ἑπτὰ ἑκάστου [παρὰ κερά-]τια ἓξ σταθμῷ τῆς κώμης Δ(ημητρίου) γί(νεται) χρ(υσοῦ) νο(μισμάτια) γρ]αμμάτ[ιο]ν Φοιβαμμων Μουσαί̣[ου] Φ̣[ῖβι
None extracted.
After the high priesthood of Flavius Basilios, the renowned Athyr, in the seventh indiction, Aurelius Phoibammōn, son of Mousaios, mother Pia, having signed from the village of Demetrios of Hermopolis, the law of Apis Phibis, a monk and archon, a worker of the holy monastery of Abba Apollōs in the boundary of the village of Titkoe, of the same Hermopolitan law, greetings. I, the undersigned Phoibammōn, acknowledge that I have received and borrowed from you from your house through your hand for my own and necessary need of gold, a sum of seven coins, each at six staters of the village of Demetrios, which amounts to gold coins of Phoibammōn, son of Mousaios, Phibis.