χμγ
βασιλείας καὶ ὑπατείας τοῦ θειοτάτου ἡμῶν δεσπότου Φλαυίου Ἰουστίνου Νέου τοῦ αἰωνίου Αὐγούστου Αὐτοκράτορος ἔτους ἐνάτου Φαμενὼθ ιε τῆς ἑβδόμης ἰνδ(ικτίονος)
Αὐρήλιοι Βίκτωρ καὶ Παείων καὶ Τσί[α]γαμετὴ Ἁτρῆτος τοῦ καὶ συναινοῦντος αὐτῇ οἱ τρεῖς ὁμογνήσιοι ἀδελφοὶ ἐκ πατρὸς Δίου τοῦ καὶ Πασαραεὶ ἐκ μητρὸς Τλοὺ τῆς καὶ πειθομένης καὶ συνευδοκούσ[ης] καὶ διαβεβαιωσαμένης πάντα τὰ ὁμολογηθέντα ταύτῃ τῇ διαλύσει ὁρμώμενοι ἀπὸ Συήνης οἱ καὶ ἑξῆς ὑπογραφέα παρέχοντες τὸν ὑπὲρ αὐτῶν ὑπογράφοντα καὶ μάρτυρας τοὺς ἑξῆς μαρτυροῦντας τῇδε τῇ διαλυτικῇ ὁμολογίᾳ.
Αὐρηλίῳ Ἰακώβῳ ἰδίῳ ἡμῶν ὁμοπατρίῳ ἀδελφῷ ἐκ τῶν προγεγραμμένων Δίου τοῦ καὶ Πασαραεὶ καὶ Τλοῦ ὁρμωμένῳ ἀπὸ τῆς αὐτῆς Συήνης χαίρειν· ἐπειδὴ ἡνίκα ἐν τοῖς ζῶσι τυχάνει ὁ μνημονευθεὶς ἡμῶν πατὴρ Δῖος εἶχεν σὲ τὸν προγεγραμμένον Ἰάκωβον ὡσανεὶ ἀνδρωθέντα καὶ ἥκοντα εἰς τὴν δέουσαν ἡλικίαν συνεργαζόμενον αὐτῷ τῇ ναυτικῇ τέχνῃ, καὶ τοῦ προειρημένου πατρὸς ἡμῶν Δίου τέλει τοῦ βίου χρησαμένου τὴν ὑπολειφθεῖσαν τῷ μακαρίῳ ἡμῶν πατρὶ παρειλήφαμεν διʼ ἐμοῦ αὐτῆς τῆς προειρημένης Τλοὺ μητρὸς ἡμῶν καὶ τὴν ἐξαγωγήν σοι ποιησάμενοι φάσκοντες ὑπολείπεσθαί σοί τι τῆς προχρείας τοῦ αὐτοῦ μακαρίου ἡμῶν πατρός, καὶ σὺ ὁ προλεχθεὶς Ἰάκωβος διεβεβαιώσω λέγων· μηδέν τι ἰδιοποιεῖσθαί σοι τῶν πατρῴων ἡμῶν πραγμάτων, καὶ τῆς φιλονικείας μακρᾶς γενομένης ᾑρησάμεθα τὸ κοινὸν τῶν καθοσιωμένων πρώτων ἀριθμοῦ Συήνης, οἵτινες ἀκούσαντες τὰ μεταξὺ ἡμῶν ἀμφιβαλλόμενα συνῖδαν σὲ μηδὲν τὸ σύνολον κατέχοντα τῶν πατρῴων ἡμῶν πραγμάτων καὶ εἰς βεβαίωσιν δὲ κ(αὶ) πᾶσαν ἀπαλλαγὴν τῆς κινηθείσης σοι παρʼ ἡμῶν φιλονικεις καὶ ἀποσόβησιν πάσης ἐρεσχειλίας κινηθησομένης κατὰ σοῦ παρʼ ἡμῶν ὅρισαν ὥστε ἡμᾶς δέξασθαι ἐνώμοτον λόγον ὡς μηδὲν ὑπολείπεσθαί σοι τῶν πατρῴων ἡμῶν πραγμάτων. τούτων τοίνυν δοξάντων κ(αὶ) ἀρεσθέντων ἡμῖν κομισαμένοις παρὰ σοῦ τὸν ἐνώμοτον καὶ φρικτὸν ὅρκον ἐπὶ τῶν θείων καὶ ἀχράντων καὶ σεπτῶν κειμηλίων, ὡς μηδὲν παντελῶς συμφεροποιησαμένου τῶν αὐτῶν πατρικῶν ἡμῶν πραγμάτων, εἰς ταύτην ἐληλύθαμεν τὴν ὁμολογίαν τῆς διαλύσεως, διʼ ἧς ὁμολογοῦμεν ἡμεῖς οἱ προγεγραμμένοι Βίκτωρ καὶ Παείων καὶ Τσία ἑκουσίως γνώμῃ καὶ αὐθαιρέτῳ βουλήσει καὶ ἀδόλῳ προαιρέσει δίχα παντὸς δόλου καὶ φόβου τινὸς καὶ βίας καὶ ἀπάτης καὶ ἀνάγκης καὶ συναρπαγῆς πρῶτον μὲν δεδέχθαι καὶ εἰληφέναι παρὰ σοῦ τὸν σεβάσμιον ὅρκον ἐπὶ τῶν ἁγίων καὶ ἀμώμων κειμηλίων ὡς μηδὲν τοῦ πατρὸς ἡμῶν διακατέχοντος μέχρι εὐτελοῦς τινος, ἔπειτα δὲ ὁμολογοῦμεν μηδένα λόγον ἔχειν πρὸς σὲ τὸν προειρημένον Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν μηδὲ ἕξειν περὶ τῆς προχρείας τῆς ὑπολειφθείσης παρὰ τοῦ μνημονευθέντος Δίου πατρὸς ἡμῶν μηδὲ περὶ οἱουδήποτε πράγματος προσήκοντος τῇ πατρῴᾳ ἡμῶν κληρονομίᾳ, μικροῦ ἢ μεγάλου νοηθέντος ἢ μὴ νοηθέντος λεχθέντος ἢ μὴ λεχθέντος ἐλθόντος εἰς μέσον ἢ μὴ ἐλθόντος ταγέντος ταύτῃ τῇ διαλύσει ἢ μὴ ταγέντος, ἁπλῶς οὐκ ἐπελευσόμεθά σοι οὐχ ἡμεῖς αὐτοὶ οὐ κληρονόμοι ἡμῶν οὐ διάδοχοι οὐ διακάτοχοι μηδὲ ἐνάξωμέν σοι μηδὲ κληρονόμοις σοῖς ἢ διαδόχοις ἢ διακατόχοις μηδὲ ἐγκαλέσωμεν μηδὲ παραβαίνωμεν ἢ παρασαλεύσωμεν ταύτην τὴν διάλυσιν ἐν τῷ νῦν καὶ ἐν μηδενὶ καιρῷ κατὰ μηδένα τρόπον ἢ ἀφορμὴν ἢ μέθοδον ἢ εὑρεσιλογίαν ἐν δικαστηρίῳ μηδὲ ἐκτὸς δικαστηρίου διὰ τὸ ὡς προείπαμεν ἀπηλλάχθαι ἡμᾶς πρὸς σὲ περὶ πάντων καὶ ἐσβέσθαι πᾶν σπέρμα δίκης καὶ ἐναγωγῆς ἁρμοζούσης ταύτῃ τῇ ὑποθέσει ἢ καὶ ἁρμόζαι δυναμένης.
καὶ πρὸς ἐπὶ τούτοις ἐπωμοσάμεθα τὸν θεῖον καὶ σεβάσμιον ὅρκον τοῦ τε παντοκράτορος θεοῦ καὶ νίκης καὶ εὐσεβείας τῶν κρατίστων δεσποτῶν τῆς οἰκουμένης Φλ(αυίων) Ἰουστίνου Νέου καὶ Αἰλίας Σοφᾶς τῶν αἰωνίων Αὐγούστων Αὐτοκρατόρων, μὴ ἐπιφυῆναί σοι μηδὲ ἐνάγειν μηδὲ ἐγκαλεῖν ἔτι μηδὲ παραβῆναι μηδὲ παρασαλεῦσαι ταύτην τὴν διάλυσιν.
εἰ δὲ βουληθείημεν <ἐν> καιρῷ πώποτε ἐνάγειν σοι ἢ ἐπεξιέναι σοι ταύτης ἕνεκεν τῆς ὑποθέσεως, πρῶτον μὲν ἔνοχοι φανησόμεθα τῷ θεῖῳ ὅρκῳ καὶ τῷ τῆς ἐπιορκείας κινδύνῳ καὶ ἐγκλήματι, ἔπειτα δὲ ἐπιγνωσόμεθα λόγῳ ἐπιχειρήσεως καὶ [παραβάσεως] χρ[υσοῦ ὀγκίαι] δύο γίνονται χρ(υσοῦ) ὀγκ(ίαι) μετὰ καὶ τοῦ μὴθὲν ἰσχύειν κατὰ τῶν συντεταγμένων ταύτῃ τῇ διαλύσει, ἥνπερ εἰς σὴν ἀσφ(άλειαν) πεποιήμεθα κυρίαν καὶ βεβαίαν καὶ ἔννομον [με]θʼ [ὑπ]ογραφῆς τοῦ ὑπὲρ ἡμῶν ὑπογράφοντος καὶ τῶν ἑξῆς μαρτυρούντων καὶ ἐπερωτηθέντες ὡμολογήσαμεν.
δῆλον δὲ ὅτι ἐδεξάμεθα παρὰ σοῦ νομισμάτιον ἓν ζυγῷ Συήνης, ὅπερ δέδωκεν σοὶ ὁ μνημονευθεὶς ἡμῶν πατὴρ Δῖος ὑπὲρ στρατευσίμου τοῦ υἱοῦ σοῦ καὶ οὐδένα λόγον ἔχομεν πρὸς σὲ περὶ τούτου διὰ τὸ ὡς προείπαμεν εἰληφέναι παρὰ σοῦ καὶ οὕτως ὡμολογήσαμεν.
(No Latin text was extracted from the document.)
(The document is a legal declaration or agreement, likely concerning inheritance or property rights, involving several individuals and referencing their familial relationships. It emphasizes the absence of claims against each other regarding their ancestral properties and the solemnity of their oaths.)