ἐπὶ ὑπάτων τῶν κυρίων ἡμῶν Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμι]ανοῦ τὸ ἔνατον.
λογιστὴς Ὀξυρυγχίτο]υ διὰ Εὐτολμίου διαδόχου Σωτᾷ ὑπ(ηρέτῃ). τῶν δοθέντων μοι βιβλίων ὑπὸ τοῦ ἐγγεγραμμένου ἐντεταγμένης ἀναφορᾶς [μεθ’ ἧς ἔτυχον ὑπογραφῆς (?) το]ῦ
κυρίου μου διασημ(οτάτου) ἐπάρχου Αἰγύπτου Κλωδίου Κουλκιανοῦ ἴ σον ἐπ(ιστέλλεταί) σοι, ὅπως φανερὸν καταστήσῃς ᾗ ἠξίωσεν. σεσημ(είωμαι).
(ἔτους) κ τῶν κυρίων ἡμῶν Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ Σεβαστῶν καὶ τῶν κυρίων ἡμῶν Κωνσταντίου καὶ Μαξιμιανοῦ τῶν ἐπιφανεστάτων Καισάρων Τῦβι.
τῆς λαμ(πρᾶς) καὶ λαμ(προτάτης) Ὀξυρυγ’χιτῶν πόλεως λογισ̣τῇ διὰ Αὐρηλίου Εὐτολμείου ἐξηγητοῦ βουλ(ευτοῦ) τῆς αὐτῆς πόλεως διαδόχου [παρὰ Σεπτιμίου Ἀριστίωνος ἐξηγ(ητοῦ) βουλ(ευτοῦ) τῆς αὐτῆ]ς̣ πόλεως. δίκης περὶ κλήρου τῆς τοῦ ἀδελφοῦ μ[ο]υ Ἀμυντιανο̣\ῦ/ θυγατρὸς Ἀσκλαταρίου ἀνέκιτο
τῷ μεγαλείῳ τοῦ κυρίου μου διασημοτάτου ἐπάρχου Αἰγύπτου Κλωδί̣ου [Κουλκιανοῦ ἴ]ης κατὰ τὰ γενόμενα παρὰ τῇ ἀρετῇ αὐτοῦ ὑ πομνήματα ἐξ ἀντικαταστάσεως πρὸς τὴν τοῦ προκιμένου μου ἀδελφοῦ γενομένην γυναῖκα Θαῆσιν, ἀλλὰ περὶ
προσέταξεν ἀπαντῆσαι ἡμᾶς ἐπὶ τοὺς δοθέντας λογοθέτας τόν τε τότε στατίζοντο β(ενε)φ(ικιάριον) Μαρκελλῖνον καὶ Βερενικιανὸν καὶ Διοκουρίδην ἀμφοτέρους ἄρξαντας [βουλευτὰς τῆς αὐτῆς πόλεως τῶν] ὑ̣πʼ ἐμοῦ ἀναλωθέντων, καὶ τούτου μηδ[ὲ]ν περανθέντος ἀλλὰ προκαλουμένου μου ἑτοίμως ἔχιν
τὴν νομὴν παραδοῦναι τοῦ λογοθεσίου ὁμοῦ γινομένου τὰ γενήμ]ατα ἀφήρπασεν ἕρμαιον ἡγη̣[σ]αμένη τὴν ἀπουσίαν μου προσεδρεύοντος τῷ κυρίῳ μου διασημοτάτῳ καθολικῷ Οὐαλερίῳ Εὐηθείῳ καὶ ταῦτα οὐκ ἀμάρτυρα ἐγένετο
ἀναφορᾶς καὶ ἡ πρόνοια αὐ[τοῦ ἐν πᾶσ]ι̣ν διʼ ἧς ἐπένευσέν μοι ὑ πογραφῆς παραθέσθαι̣ [ταῦτα] καὶ ὑ πὲρ τοῦ μὴ δοκῖν με παρερμηνεύει[ν τὸ] ἴ̣ [σο]ν ὑ ποτάξας ἐπιδί- δωμί σοι ἀξιῶν
εἰς πέρας ἀ]χ̣θῆναι τὴν ἡγεμονικὴν [ἀπόφασιν τὴ]ν δὲ {τὴν} Θαῆσιν ἥκειν ἐπὶ τὸ λογοθέσιον κα[ὶ τὴν νομὴ]ν παραλαβεῖν ἐννόμως καὶ κατὰ τὰ κεκρ̣[ιμένα ποιεῖ]ν· οὕτως ἠγο βούλο- [μαι ἀκολούθως τοῖς προστεταγμένοις ἀπαντῆσαι] ἐπὶ τὸ ἄχραντον ἡγεμονικ[ὸν δικαστήριον] τοῦ κλήρου εἵνεκεν μὴ ἐλατ’τουμένου μου ἐν οἷς ἔ[χω ἑτέροις] π̣αντοίοις δικαίοις περὶ ὧν λόγος μοι συστήσετα[ι παρὰ τῷ] μ̣ε̣γέθι τῆς ἡγεμονίας.
διευτύχει. (ἔτους) κ καὶ (ἔτους) ιβ τῶν κυρίων ἡμῶν Διοκλητιανοῦ καὶ] Μαξιμιανοῦ Σεβαστῶν καὶ Κω[νσταντίου καὶ] Μαξιμι[ανο]ῦ τῶν ἐπιφανεστάτων Καισάρων Τῦβι [
ἔστι δ̣ὲ τὸ ἀ(ντίγραφον).
[Κλωδίῳ Κουλκιανῷ τῷ διασημοτάτῳ] ἐ̣πάρχῳ Αἰγύπτου [παρὰ] Σεπτιμίου Ἀριστίωνος ἐξηγητοῦ βουλευτοῦ τ[ῆς λαμ(πρᾶς) καὶ] λαμ(προτάτης) Ὀξυρυγ’χιτῶν πόλεως. κατάστασις μοι ἐ̣[γένετο] ἐπὶ σοῦ τοῦ ἐμοῦ κυρίου [περὶ κλήρου τῆς τοῦ ἀδελφοῦ μου Ἀμυντιαν]ο̣ῦ θυγατρὸς Ἀσκλαταρίο[υ πρὸς τὴν] μητέρα αὐτῆς Θα[ῆσι]ν, ἥτι[ς] ἔλ̣εγεν δῖν
\τὴν/ νομὴν̣ τ̣ῶ̣ν̣ πραγμάτων πρότερον παραδο̣θῆναι αὑτῇ καὶ ο̣[ὕτως θέλε]ι̣[ν] τὸν ἀγῶνα εἰπεῖν [περὶ τοῦ κλήρου.
τὴν νομὴν̣ αὐτῇ παραδοθῆ̣ναι διὰ Μαρκελλίνου τότε ἐπιστάθμου ἅμα δὲ καὶ τὸ λογοθέσιον τῶν ἀναλωμάτων <τῶν> ὑπʼ ἐμοῦ εἰς καλλιεργίαν τῶν ὑ παρχόντων καὶ εἰς τὰ δημόσια [γενομένων τεθῆναι ἐπὶ τῶν τόπων ἐπὶ τῶν αἱ]ρ̣εθέντων ὑ πὸ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν [το]ύ̣του λογο[θετ]ῶν Διοσκουρίδου καὶ Βερενικιανοῦ καὶ ἵ να μὴ μαρερμην̣[ε]ύ̣ω , αὐτὸ τὸ ἀνῆκον μέρος τῶν ὑ πομνημάτων ἑξῆς
ὑπέταξα γενομένων ἡμῶν ἐπὶ τῶν τόπων ἐπὶ το[ῦ] ἐπιστάθμ[ο]υ̣ ἐπεκαλεσάμην αὐτὴν ἐγ̣γ̣ρ̣ά̣φως ἀμφότερα ποιεῖν καὶ τὸ λογοθέσιον καὶ τὴν νομὴν παραλαβῖν , ἀλλʼ οὐκ οἶδα τί δόξαν
οὐκ ἐβούλετο τὴν νομὴν παραλαβεῖν οὐδὲ τὸ λογοθέσιο]ν ποιεῖν. ἐπὶ τούτοις ἔτι ἃ καὶ μ̣έ̣νοντος τοῦ πράγματος συμβ[έβη]κεν ἐπιδημήσαντος τοῦ κυρίου μου ἀδελφοῦ σου τοῦ διση̣μοτάτου καθολικοῦ Οὐαλερίου Εὐηθίου ἐπὶ τῶν τόπων
τῶν δη]μοσίων πλοίων εἰρχθῆναί μ̣[ε] ἅμα ἄλλοι[ς ἐπὶ τό]π̣ου ἔκτο[τε] μέχρι δεῦρο. εὐτυχήσας οὖν καὶ αὐτὸς νῦν τῆς τοῦ βικενναλίου τῶν δεσποτῶν \ἡμῶν/ Αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ
δωρεᾶς ἀναγκαίως τὴν καταφυγὴν ποιοῦμαι πρὸς] τ̣ὸ̣ σ̣ὸ̣ν̣ μεγαλεῖον καὶ ἀξιῶ [σε], δ̣ια̣σ̣η̣μό̣[τατε ἐπαρχ]ος , κα̣[τὰ τὰ π]ρότερο̣ν̣ ὑ πὸ σοῦ ἀποφα̣ν̣θ̣έντα τοῦ λ̣[ο]γοθ̣εσίου κα[θʼ] ἃ̣ προεῖπον γ̣ε̣νομένου τὴν νομὴν αὐ[τ]ῇ παραδοῦναι
καθʼ ὃ Μαρκελλῖνος ἀπηλλάγ̣η καὶ τῶν ὑ̣[φʼ ἡμῶν ἐπὶ τ]ῶ̣ν σῶν ὑ πομνημάτων α̣ἱρεθέντων λογοθετῶν ἀνα̣γ̣κ̣άσαι τὸ λογοθέσιον θέσθαι καὶ οὕτως ἀπαντῆσαι ἡμᾶς [ἐπὶ τὸ σὸν τοῦ κυρίου μου ἄχραντον δικαστήριο]ν̣ καὶ τούτου τυχὼν εἰσαὶ
σοῦ τὰς μεγίστας τῇ [τύχῃ χάριτας ὁ]μ̣ολογήσω. διευτύχει.
Ῥωμαϊ κά. Ἁθὺρ ια . Ῥωμαϊ κά. ἀντίδικον ἐν τόπῳ̣. κέλευσον κληθῆναι Θα[ῆ]σιν. μεθʼ ἕτερα.
[Κουλκιανὸς ὁ διασημότατος ἔπαρχος Αἰγύπτου εἶπ(εν)· ἡ] ἀντιγραφὴ φερά ἐστιν, ἥτις κ̣ελεύει πρότερ̣ον τ[ὸν ἀντίδικον] ἀποκατίστασθαι τὰ πράγματα καὶ οὕτως ἀγωνίσασθαι τὰ μέρη. ὁμολογήσαντες δὲ περιούσης Ἀσκλαταρίου ἐσχηκέ-
ἐσχηκότες ταῦτα ((unintelligible)) ὁμομή[τριό]ν τε κηδεμ̣ό̣να̣ [ἀποκαταστήσα[ς] τῷ ἰ δίῳ τόπῳ ὅ̣σα οὐ δικαίω̣ς εἶχεν. εἰ δ̣ὲ γέγονας κηδεμὼν δῖ πρότερον τῷ οἰκίῳ
[Κουλκιανὸς̣ [ὁ διασημότατο]ς ἔπαρχος Αἰγύπτου εἶπ(εν)· χωρὶς προκρίματος τοῦ ἐσομένου περὶ τῆς κληρονομείας ἀγῶνος γέγραπται τὰ εἰρη-
μένα σθαι τῶν προσόδων καὶ τῶν ἀναλω̣[μάτων ἐφʼ ὅντιν]α βούλεσθαι δοθῆναι ὑμῖν λογοθέτην. Ῥωμαϊ κά. τὸν ἐπίσταθμο(ν) δὸς λογοθέτην. / Κουλκιανὸς ὁ διασημότατος [ἔπαρχος Αἰγύπτου εἶπ(εν)·
Ζην]αγένης οὐκ̣ ε̣πικ̣ε̣ ια παρʼ ἐμο̣ὶ̣ [ὁ λόγος συστήσεται κα]ὶ αὐτὸς καλὴν πίστιν τῶν λό̣γων ἐ[ξ]ε̣τάσει, εἰ δʼ ἄπεστιν, Μαρκελλῖνος ὁ ἐπίσταθμος δυνήσεται τοῦτο
φθῆναι ὑ ποβάλεται αὐτῷ οὖ[ν ρ̣ουμένη. εἰς Ζηναγένην κ̣α̣ὶ̣ τ̣ὸ̣ν̣ λογοθ[έ]τ̣[ην Διο]σκουρίδην συναφθῆναι τῷ ἐπιστάθμῳ.
Ῥωμαϊ κά. καλῶ Βερενικ̣ιανὸν οἱ δύο οὗτοι ὅ τε Διοσκο̣[υρίδης καὶ Βερενικιανὸς] ἁφθῆναι τῷ Μαρκελλίνῳ, εἰ {δʼ} ἄπεστιν ὁ Ζηναγένης. ε̣ἰ̣ δὲ τῇ πόλει ἐνδιατρίβε̣ι̣, παρʼ αὐτῷ μόνῳ τὸ λογοθέσιον [τῶν προσόδων καὶ τῶν ἀναλωμάτων θέσθε. ἕως τούτ]ο̣υ̣ τὰ ἐπὶ τῶν ὑ πομνημάτ[ων
δεόμενος τὴν διαδικοῦσαν ἕκαστά τ̣ε̣ τῶν ὑπʼ ἐ̣μ̣ο̣ῦ̣ π̣ρ̣ο̣στεταγμένων γενέσθαι φρ βῆ̣μα.
Ῥωμαϊκά. Ἁθὺρ ια. Ῥωμαϊκά. ἀντίδικον ἐν τόπῳ̣. κέλευσον κληθῆναι Θα[ῆ]σιν. μεθʼ ἕτερα.
δωρεᾶς ἀναγκαίως τὴν καταφυγὴν ποιοῦμαι πρὸς] τ̣ὸ̣ σ̣ὸ̣ν̣ μεγαλεῖον καὶ ἀξιῶ [σε], δ̣ια̣σ̣η̣μό̣[τατε ἐπαρχ]ος