ἱῶν Φοι[βάμμωνος Βίκτορος Ψιμ ἐν βαμ μὴ ἀναλώσα̣σθαι γ̣ε̣ν̣ προ ἐν καιρῷ] τελευτῆς ὡς προεῖπο[ν ἔ]χομεν ιν εἰς τὰ κτ̣εν[μετʼ ἐμοῦ] τον παρέχομεν μὴν ὑπὲρ τῆς αὐτῆς εὐσεβείας τὰ δὲ ἐμὰ παντοῖα μου διάφορα γονι[κά τε κ]ονικα μελι σου [π]άλιν ἔχειν κατὰ τοὺς εμ[μέρος δηναρίων μοι διβωκεαρι βούλ[ομαι δὲ καὶ] κελεύω δὲ παρὰ τῶν ἐμῶν κληρονόμων δωθῆναι τῆι Μάρθᾳ τῇ καὶ Εὐμένοις̣ τὸ νεοτητοπρόβατον ἑνα [ἐκλει[π αὐτὴ δὲ ἡ διαθήκη ἀπέστω πᾶς φθόνος καὶ δόλος πονηρὸς ἥνπερ β[ούλομαι ἁπαντα]χοῦ κ̣ρ̣α̣τ̣εῖν καὶ κυριεύειν, ἥνπερ διαθήκην ὑπεγόρευσα καὶ παρασκεύασα α̣ὐ̣τ̣ὴ̣ν̣ γραφῆναι καὶ ὑπογραφῆναι π̣α̣ρ̣ὰ̣ τῶν ἑξῆς ὑπογραφόντων μαρτύρων ἑπ̣τ̣ὰ τὸν ἀριθμὸν οὕσπερ μάρτυρας προ[σε]κ[α]λεσάμην κ̣α̣ὶ̣ παρανέγνων αὐτοῖς τὴν δύναμιν τῆς διαθήκης καὶ πέπ[ει]κ̣α̣ κατὰ τοὺς νόμους ὑπογράψαι τὸν δ̣ὲ ἡ̣μῶν καί με στοιχεῖ[ν] τούτῳ μου τῷ βουλεύματι ἀποκληρο̣ν̣ μοίρ̣αμετ ἀλλὰ μον ἔχειν τὸ α̣ον μου φ̣λ̣ ἡ διαθήκη κυρία ἔσται καὶ βεβαία δισσην γ[ραφ(εῖσα) μεθʼ ὑπογραφῆς] τοῦ ὑπὲρ ἐμῆ[ς] ὑπογράφ[οντος] καὶ ἐπερωθετ(εῖσα) [τούτοις πᾶσι ὡμολόγησα. δηλαδὴ ἀποκρινομένους θ̣ιο εμ[χειρογραφώντων ἐγγεγραμμένων εἰς αὐτὸν Φοιβάμμω[να μέχρι τῆς δὲ προκειμ(ένης) Αὐρηλία Ἡραεῖς Βίκτωρος ἡ προκ(ειμένη) ἐθέμην ταύτην τὴν διαθήκην ὡς πρόκ(ειται). Αὐρ(ήλιος) Πχαεῖς Βίκτωρος ἀξιωθεὶς ἔγραψα ὑπὲρ αὐτῆς γράμματα μοὶ εἰδων χμ̣γ (hand 4) ⳨ Αὐρήλιος Προμαο͂ς Ἡρακλείου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης χμγ ϙθ (hand 5) ⳨ Προμαῶς Παύλου πρεσβ(ύτερος) μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμης (hand 6) ⳨ Αὐρήλιος Ἀπολλῶς Διοσκόρου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 7) ⳨ Αὐρήλιος Παῦλος Βίκτορος χρυσοχόος μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 8) Αὐρήλιος Φοιβάμμων Φιβίου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 9) ⳨ Αὐρήλιος Ἀπολλῶς Ἰ(*σακίου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 10) ⳨ Αὐρήλι̣ος Βίκτωρ Σεναμουνίου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 11?) ⳨ δηλαδὴ ἀκολύτως ἔχουσα ιθηλιακων θερ καὶ θεμένης ὡς καὶ ἀρτοποιείαν ἐκ τοῦ ἀρτοκοπίου λ̣ τῶν τοῦ εν μου καὶ ἀδελφο̣ῦ̣ Φοιβάμμωνο̣ς̣ καὶ Κολλουθ ἀυτὸν χρόνον μ̣ὲ̣ν̣ κ̣α̣ὶ̣ καὶ ὑπὲρ αὐτῆς γράμματα μη εἰδυείας (m?) ⳨ δηλαδὴ ὅτι εἰ δὲ σύμβιος [τέλ]ει τοῦ βίου χρησαμένου νηπίου ημ τὸν ἄλλον κ Εὐδόξιο̣ς (m?) ἀδελφὸς υἱ (*ὸς τῆς προκ(ειμένης) πειθωμηνου τῆς ητιαστικημως Αὐρήλιος συμβίῳ Βίκτορος Αὐρήλιος
(No Latin text was extracted from the document.)
The text appears to be a legal document or a will, discussing various aspects of inheritance, property distribution, and the establishment of a testament. It mentions individuals involved, the conditions of the will, and the witnesses to the document. The Greek text reflects the formalities and legal language typical of such documents in the ancient world.
τῇ πρώτῃ [...] τῆς εν[...] τοῦ μειζοτέρ[ου τ]ῶν υἱῶν Φοι[βάμμωνος]
Βίκτορος Ψιμ[...]
μὴ ἀναλώσασθαι γ̣ε̣ν̣[...] προ[...] [ἐν καιρῷ] τελευτῆς ὡς προεῖπο[ν...] ἔχομεν [...] εἰς τὰ κτ[...] μετʼ ἐμοῦ [...] παρέχομεν μὴν ὑπὲρ τῆς αὐτῆς εὐσεβείας.
τὰ δὲ ἐμὰ παντοῖα μου διάφορα γονικά τε κ[...]ονικα[...] μελι σου [π]άλιν ἔχειν κατὰ τοὺς εμ[...] μέρος δηναρίων μοι διβωκεαρι βούλ[ομαι δὲ καὶ] κελεύω δὲ παρὰ τῶν ἐμῶν κληρονόμων δωθῆναι τῇ Μάρθᾳ τῇ καὶ Εὐμένοις τὸ νεοτητοπρόβατον ἓν [...] αὐτὴ δὲ ἡ διαθήκη ἀπέστω πᾶς φθόνος καὶ δόλος πονηρὸς ἥνπερ β[ούλομαι ἁπαντα]χοῦ κρατεῖν καὶ κυριεύειν, ἥνπερ διαθήκην ὑπεγόρευσα καὶ παρασκεύασα αὐτὴν γραφῆναι καὶ ὑπογραφῆναι παρὰ τῶν ἑξῆς ὑπογραφόντων μαρτύρων ἑπτὰ τὸν ἀριθμὸν οὕσπερ μάρτυρας προσεκαλεσάμην καὶ παρανέγνων αὐτοῖς τὴν δύναμιν τῆς διαθήκης καὶ πέπεικα κατὰ τοὺς νόμους ὑπογράψαι [...] ἡμῶν καί με στοιχεῖν τούτῳ μου τῷ βουλεύματι [...] ἡ διαθήκη κυρία ἔσται καὶ βεβαία δισσὴ γραφεῖσα μεθʼ ὑπογραφῆς τοῦ ὑπὲρ ἐμῆς ὑπογράφοντος καὶ ἐπερωτηθεῖσα τούτοις πᾶσι ὡμολόγησα.
(Witness signatures follow, each beginning with "μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης")
(No clearly identifiable Latin text present in the provided document.)
"...on the first [...] of the [...] of the eldest of the sons of Phoibammon, Victor Psym[...] not to expend [...] before the time of death, as I previously stated [...] we have [...] into the possessions [...] with me [...] we provide indeed for the same piety.
And all my various possessions, both parental and [...] I wish again for you to have according to the [...] portion of denarii [...] I wish and command also that from my heirs be given to Martha also called Eumeneis one young sheep [...] and let this testament be free from all envy and wicked deceit, which I wish everywhere to prevail and have authority, which testament I dictated and prepared to be written and signed by the following subscribing witnesses, seven in number, whom I summoned as witnesses and read aloud to them the force of the testament and persuaded them according to the laws to sign [...] and that I myself follow this my decision [...] this testament shall be valid and secure, written in duplicate with the signature of the one signing on my behalf and having been questioned, I acknowledged all these things."
(Witness signatures follow, each stating "I witness the testament, having heard it from the testator.")
The text is fragmentary and incomplete, with many lacunae (missing sections). The document appears to be a testament (will), detailing the distribution of property and possessions, and includes formal legal language typical of late antique Greek wills. The witnesses' signatures confirm the testament's validity according to contemporary legal practice.