ἱῶν Φοι[βάμμωνος Βίκτορος Ψιμ ἐν βαμ μὴ ἀναλώσα̣σθαι γ̣ε̣ν̣ προ ἐν καιρῷ] τελευτῆς ὡς προεῖπο[ν ἔ]χομεν ιν εἰς τὰ κτ̣εν[μετʼ ἐμοῦ] τον παρέχομεν μὴν ὑπὲρ τῆς αὐτῆς εὐσεβείας τὰ δὲ ἐμὰ παντοῖα μου διάφορα γονι[κά τε κ]ονικα μελι σου [π]άλιν ἔχειν κατὰ τοὺς εμ[μέρος δηναρίων μοι διβωκεαρι βούλ[ομαι δὲ καὶ] κελεύω δὲ παρὰ τῶν ἐμῶν κληρονόμων δωθῆναι τῆι Μάρθᾳ τῇ καὶ Εὐμένοις̣ τὸ νεοτητοπρόβατον ἑνα [ἐκλει[π αὐτὴ δὲ ἡ διαθήκη ἀπέστω πᾶς φθόνος καὶ δόλος πονηρὸς ἥνπερ β[ούλομαι ἁπαντα]χοῦ κ̣ρ̣α̣τ̣εῖν καὶ κυριεύειν, ἥνπερ διαθήκην ὑπεγόρευσα καὶ παρασκεύασα α̣ὐ̣τ̣ὴ̣ν̣ γραφῆναι καὶ ὑπογραφῆναι π̣α̣ρ̣ὰ̣ τῶν ἑξῆς ὑπογραφόντων μαρτύρων ἑπ̣τ̣ὰ τὸν ἀριθμὸν οὕσπερ μάρτυρας προ[σε]κ[α]λεσάμην κ̣α̣ὶ̣ παρανέγνων αὐτοῖς τὴν δύναμιν τῆς διαθήκης καὶ πέπ[ει]κ̣α̣ κατὰ τοὺς νόμους ὑπογράψαι τὸν δ̣ὲ ἡ̣μῶν καί με στοιχεῖ[ν] τούτῳ μου τῷ βουλεύματι ἀποκληρο̣ν̣ μοίρ̣αμετ ἀλλὰ μον ἔχειν τὸ α̣ον μου φ̣λ̣ ἡ διαθήκη κυρία ἔσται καὶ βεβαία δισσην γ[ραφ(εῖσα) μεθʼ ὑπογραφῆς] τοῦ ὑπὲρ ἐμῆ[ς] ὑπογράφ[οντος] καὶ ἐπερωθετ(εῖσα) [τούτοις πᾶσι ὡμολόγησα. δηλαδὴ ἀποκρινομένους θ̣ιο εμ[χειρογραφώντων ἐγγεγραμμένων εἰς αὐτὸν Φοιβάμμω[να μέχρι τῆς δὲ προκειμ(ένης) Αὐρηλία Ἡραεῖς Βίκτωρος ἡ προκ(ειμένη) ἐθέμην ταύτην τὴν διαθήκην ὡς πρόκ(ειται). Αὐρ(ήλιος) Πχαεῖς Βίκτωρος ἀξιωθεὶς ἔγραψα ὑπὲρ αὐτῆς γράμματα μοὶ εἰδων χμ̣γ (hand 4) ⳨ Αὐρήλιος Προμαο͂ς Ἡρακλείου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης χμγ ϙθ (hand 5) ⳨ Προμαῶς Παύλου πρεσβ(ύτερος) μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμης (hand 6) ⳨ Αὐρήλιος Ἀπολλῶς Διοσκόρου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 7) ⳨ Αὐρήλιος Παῦλος Βίκτορος χρυσοχόος μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 8) Αὐρήλιος Φοιβάμμων Φιβίου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 9) ⳨ Αὐρήλιος Ἀπολλῶς Ἰ(*σακίου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 10) ⳨ Αὐρήλι̣ος Βίκτωρ Σεναμουνίου μαρτυρῶ τῇ διαθήκῃ ἀκούσας παρὰ τῆς θεμένης (hand 11?) ⳨ δηλαδὴ ἀκολύτως ἔχουσα ιθηλιακων θερ καὶ θεμένης ὡς καὶ ἀρτοποιείαν ἐκ τοῦ ἀρτοκοπίου λ̣ τῶν τοῦ εν μου καὶ ἀδελφο̣ῦ̣ Φοιβάμμωνο̣ς̣ καὶ Κολλουθ ἀυτὸν χρόνον μ̣ὲ̣ν̣ κ̣α̣ὶ̣ καὶ ὑπὲρ αὐτῆς γράμματα μη εἰδυείας (m?) ⳨ δηλαδὴ ὅτι εἰ δὲ σύμβιος [τέλ]ει τοῦ βίου χρησαμένου νηπίου ημ τὸν ἄλλον κ Εὐδόξιο̣ς (m?) ἀδελφὸς υἱ (*ὸς τῆς προκ(ειμένης) πειθωμηνου τῆς ητιαστικημως Αὐρήλιος συμβίῳ Βίκτορος Αὐρήλιος
(No Latin text was extracted from the document.)
The text appears to be a legal document or a will, discussing various aspects of inheritance, property distribution, and the establishment of a testament. It mentions individuals involved, the conditions of the will, and the witnesses to the document. The Greek text reflects the formalities and legal language typical of such documents in the ancient world.